Karę grzywny wymierzoną jako kara za popełnione przestępstwo, reguluje się po otrzymaniu stosownego wezwania z sądu. Skazany zostaje wezwany do do jej uiszczenia w terminie 30 dni, od otrzymania wezwania. W razie bezskutecznego upływu wyznaczonego terminu grzywnę ściąga się przymusowo w drodze egzekucji. Istnieje możliwość złożenia wniosku o zastosowanie rat bądź odroczenie terminu płatności. Ważne jednak, aby stosowny wniosek złożyć do sądu zanim upłynie 30-dniowy termin na uiszczenie płatności.
Zgodnie z art. 49 kkw jeżeli natychmiastowe wykonanie grzywny pociągnęłoby dla skazanego lub jego rodziny zbyt ciężkie skutki, sąd może rozłożyć grzywnę na raty na czas nieprzekraczający 1 roku, licząc od dnia wydania pierwszego postanowienia w tym zakresie. W wypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie, a zwłaszcza, gdy wysokość grzywny jest znaczna można ją rozłożyć na okres do 3 lat.
Uwzględnienie wniosku o rozłożenie grzywny na raty wymaga przekonania Sądu, że natychmiastowa jej zapłata w całości wywołałaby dla skazanego lub jego rodziny zbyt ciężkie skutki. Przesłanka „zbyt ciężkich skutków” jest niezwykle ocenna i daje Sądowi szeroki luz decyzyjny. Konieczny staje się więc wykazanie stanu majątkowego skazanego, możliwości majątkowych i zarobkowych, a także sytuacji osobistej i rodzinnej.
